syllabe

Загальний іменникдієслово

Складове розкладання

syllabe

sillebe en ancien français; (xiiie siècle) sillabe; (xvie siècle) syllabe, du latin syllaba (sens identique) du grec συλλαβή syllabè (sens identique) de syn- (« avec ») et du verbe lambanein (« prendre »).

Визначення

linguistique

Множина

syllabes

Гіпоніми

syllabe ferméesyllabe ouverte

Переклади

  • німецьканімецька:Silbe
  • англійськаанглійська:syllable
  • китайськакитайська:音节
  • іспанськаіспанська:sílaba
  • фінськафінська:tavu
  • італійськаіталійська:sillaba
  • японськаяпонська:音節
  • голландськаголландська:lettergreep
  • португальськапортугальська:sílaba
  • шведськашведська:stavelse

Див. також

syllabation (ім.) syllaber (дієсл.) monosyllabisme (ім.) syllabe (дієсл.) syllabes (дієсл.) dodécasyllabe (прикм.) syllabisation (ім.) syllabisme (ім.) équisyllabisme (ім.) syllabaire (ім.) syllabaire (прикм.) syllabique (прикм.) tétrasyllabe (прикм.) trisyllabe (прикм.) décasyllabe (прикм.) dissyllabe (прикм.) dissyllabe (ім.) dissyllabique (прикм.) monosyllabe (прикм.) monosyllabe (ім.)