ratifier

verbo

Descomposición silábica

ratifier

del latín ratificare, de ratus (« definitivo, fijado, válido ») y facere (« hacer: hacer válido »).

Definición

droit

Conjugación

→ Conjugación de "ratifier"

Antónimo

Anagramas

tarifierterrifia

Traducciones

  • inglésinglés:ratify
  • españolespañol:ratificar
  • suecosueco:ratificera

Ver también

ratifiés (v.) ratifions (v.) ratifiez (v.) ratifiais (v.) ratifiait (v.) ratifiions (v.) ratifiiez (v.) ratifiaient (v.) ratifiai (v.) ratifias (v.) ratifiâmes (v.) ratifiâtes (v.) ratifièrent (v.) ratifierai (v.) ratifieras (v.) ratifiera (v.) ratifierons (v.) ratifierez (v.) ratifiasse (v.) ratifiasses (v.)