pointu

adjectivecommon noun

Syllable Decomposition

pointu

from the Latin punctus (pricked), which gave 'point' then 'pointe' and 'pointu'.

Definitions

Translations

  • germangerman:spitz
  • englishenglish:sharp
  • danishdanish:spids
  • spanishspanish:puntiagudo
  • finnishfinnish:terävä
  • italianitalian:acuto
  • dutchdutch:vooruitstrevend
  • polishpolish:ostry
  • portugueseportuguese:pontudo
  • swedishswedish:skarp
  • ukrainianukrainian:гострий

See also

appointé (adj.) désappointé (adj.) empointage (cn.) empointure (cn.) pointe (cn.) point (cn.) pointue (adj.) pointeur (cn.) empointer (v.) acmite (cn.) achmite (cn.) pointer (v.) appoint (cn.) appointement (cn.) appointer (v.) désappointement (cn.) désappointer (v.) poindre (v.) pointage (cn.) ponctualité (cn.)