point

Загальний іменникприслівникдієслово

Складове розкладання

point

від латинського pŭnctum («прокол, точка»), дієприкметник минулого часу дієслова pŭngĕre (колоти).

Визначення

couture
menuiserie
géométrie
marine
physiquechimie
musique
sculpture
financejeux
jeux
éducation
typographie
constructionélectrotechnique

Множина

points

Гіпоніми

arrière-pointpoint-arrièrepoint de canevaspoint de croixpoint de marquepoint de festonpoint de chaînettepoint de Hongriegros pointpetit pointpoint de suturepoint à l'aiguillepoint de gênespoint de Venisepoint d'Espagnepoint d'Alençonpoint coupépoint à la reinepoint aveuglepoint cardinalpoint culminantpoint de cheminementpoint d'eutexiepoint d'orguepoint de non retourpoint de pressepoint de concourspoint d'incidencepoint de dispersionpoint de réfractionpoint de réflexionpoint radieuxpoint de mirepoint de partagepoint d'appuipoint médianpoint stationnairepoint zéro

Переклади

  • німецьканімецька:Punkt
  • англійськаанглійська:mark
  • данськаданська:punkt
  • іспанськаіспанська:tanto
  • італійськаіталійська:punto
  • голландськаголландська:stip
  • португальськапортугальська:ponto
  • шведськашведська:punkt
  • корейськакорейська:마침표
  • фінськафінська:piste
  • польськапольська:kropka

Див. також

appointé (прикм.) désappointé (прикм.) empointage (ім.) empointure (ім.) pointe (ім.) pointeur (ім.) empointer (дієсл.) acmite (ім.) achmite (ім.) pointer (дієсл.) appoint (ім.) appointement (ім.) appointer (дієсл.) désappointement (ім.) désappointer (дієсл.) pointu (прикм.) poindre (дієсл.) pointage (ім.) ponctualité (ім.) ponctuation (ім.)