appointer
дієслово
Складове розкладання
appointerde l'ancien français apointier , voir ap- et pointer, d'où « tailler en pointe » (xiie siècle), mais aussi « mettre au point, régler une affaire » (xiiie siècle) puis « payer » (xvie siècle), sens qu'on retrouve dans appoint et appointement. en tapisserie, c'est « piquer, faire des points » voir courtepointe.
Визначення
Кон'югація
→ Кон'югація "appointer"Синонім
appointir
Переклади
німецька:zuspitzen
англійська:pay
іспанська:asalariar
голландська:salariëren
Див. також
appointé (прикм.) appointe (дієсл.) appointées (дієсл.) appointant (дієсл.) appointés (дієсл.) appointons (дієсл.) appointez (дієсл.) appointent (дієсл.) appointais (дієсл.) appointions (дієсл.) appointiez (дієсл.) appointai (дієсл.) appointas (дієсл.) appointa (дієсл.) appointâmes (дієсл.) appointâtes (дієсл.) appointèrent (дієсл.) appointerai (дієсл.) appointeras (дієсл.) appointera (дієсл.)