oranger
substantivo comumverbo
Decomposição silábica
orangerde orange avec le suffixe -er. (1388) orengier.
Definição
- arbres
Conjugação
→ Conjugação de "oranger"Plural
orangers
Hiperônimos
rutacéesCitrus
Anagramas
rognerarongera
Traduções
alemão:Orangenbaum
inglês:orange tree
espanhol:naranjo
italiano:arancio
holandês:sinaasappelboom
português:laranjeira
sueco:apelsinträd