oranger

Decomposição silábica

oranger

de orange avec le suffixe -er. (1388) orengier.

Definição

Conjugação

→ Conjugação de "oranger"

Anagramas

rognerarongera

Ver também

orange (sc.) orange (adj.) orangé (v.) orangeant (v.) orangeons (v.) orangent (v.) orangeais (v.) orangeait (v.) orangions (v.) orangiez (v.) orangeaient (v.) orangeai (v.) orangeas (v.) orangea (v.) orangeâmes (v.) orangeâtes (v.) orangèrent (v.) orangerai (v.) orangeras (v.) orangera (v.)