oranger
sustantivo comúnverbo
Descomposición silábica
orangerde naranja con el sufijo -ero. (1388) orengier.
Definición
- arbres
Conjugación
→ Conjugación de "oranger"Plural
orangers
Hiperónimos
rutacéesCitrus
Anagramas
rognerarongera
Traducciones
alemán:Orangenbaum
inglés:orange tree
español:naranjo
italiano:arancio
holandés:sinaasappelboom
portugués:laranjeira
sueco:apelsinträd