oranger

sustantivo comúnverbo

Descomposición silábica

oranger

de naranja con el sufijo -ero. (1388) orengier.

Definición

arbres

Conjugación

→ Conjugación de "oranger"

Plural

orangers

Hiperónimos

rutacéesCitrus

Anagramas

rognerarongera

Traducciones

  • alemánalemán:Orangenbaum
  • inglésinglés:orange tree
  • españolespañol:naranjo
  • italianoitaliano:arancio
  • holandésholandés:sinaasappelboom
  • portuguésportugués:laranjeira
  • suecosueco:apelsinträd

Ver también

orange (sc.) orange (adj.) orangé (adj.) oranger (v.) orangette (sc.) orangeraie (sc.)