oranger

Descomposición silábica

oranger

de naranja con el sufijo -er. (1388) orengier.

Definición

Conjugación

→ Conjugación de "oranger"

Anagramas

rognerarongera

Ver también

orange (sc.) orange (adj.) orangé (v.) orangeant (v.) orangeons (v.) orangent (v.) orangeais (v.) orangeait (v.) orangions (v.) orangiez (v.) orangeaient (v.) orangeai (v.) orangeas (v.) orangea (v.) orangeâmes (v.) orangeâtes (v.) orangèrent (v.) orangerai (v.) orangeras (v.) orangera (v.)