maronner

Verb

Silbentrennung

maronner

apparu vers 1709. dérivé du mot marron (« esclave fugitif »), via l'anglais maroon. voir marron

Definitionen

Konjugation

→ Konjugation von "maronner"

Anagramm

marronne

Siehe auch

maronnes (v.) maronnée (v.) maronnées (v.) maronnant (v.) maronné (v.) maronne (gn.) maronnons (v.) maronnez (v.) maronnent (v.) maronnais (v.) maronnait (v.) maronnions (v.) maronniez (v.) maronnaient (v.) maronnai (v.) maronnas (v.) maronna (v.) maronnâmes (v.) maronnâtes (v.) maronnèrent (v.)