juger

verbo

Descomposición silábica

juger

del latín jūdĭcare (« emitir un juicio, juzgar »), de jūs (« ley, derecho ») y dīcĕre, « decir ».

Definiciones

droit
logique

Conjugación

→ Conjugación de "juger"

Traducciones

  • alemánalemán:beurteilen
  • inglésinglés:judge
  • chinochino:审判
  • danésdanés:dømme
  • españolespañol:juzgar
  • finlandésfinlandés:tuomita
  • japonésjaponés:判じる
  • holandésholandés:vonnissen
  • portuguésportugués:julgar
  • rusoruso:считать
  • suecosueco:döma

Ver también

jugé (adj.) jugeas (v.) jugeâtes (v.) jugeasse (v.) jugeasses (v.) jugeassions (v.) jugeassiez (v.) jugeassent (v.) jugerions (v.) jugement (sc.) jugeuse (adj.) juge (sc.) déjuger (v.) jugeable (adj.) Juges (sp.) judicatif (adj.) jugea (v.) jugeai (v.) jugeaient (v.) jugeais (v.)