interdit
adjetivosustantivo común
Descomposición silábica
interditdel latín interdictum, participio pasado de interdicere que dio lugar a interdire.
Definiciones
Sinónimos
défenduillégalilliciteprohibéverboten
Antónimos
Traducciones
alemán:verboten
inglés:no
español:no
griego:έκπληκτος
holandés:verboden
sueco:förbjuden
Ver también
interdire (v.) interdisions (v.) interdîmes (v.) interdites (v.) interdiras (v.) interdirons (v.) interdirez (v.) interdiront (v.) interdisse (v.) interdisses (v.) interdissions (v.) interdissiez (v.) interdirions (v.) interdiriez (v.) interdiction (sc.) interdit (sc.) interdît (v.) interdira (v.) interdirai (v.) interdiraient (v.)