interdit

adjectivecommon noun

Syllable Decomposition

interdit

from the Latin interdictum, past participle of interdicere, which gave interdire.

Definitions

Synonyms

défenduillégalilliciteprohibéverboten

Antonyms

autorisélégallicitepermis

Translations

  • germangerman:verboten
  • englishenglish:no
  • spanishspanish:no
  • greekgreek:έκπληκτος
  • dutchdutch:verboden
  • swedishswedish:förbjuden

See also

interdire (v.) interdisions (v.) interdîmes (v.) interdites (v.) interdiras (v.) interdirons (v.) interdirez (v.) interdiront (v.) interdisse (v.) interdisses (v.) interdissions (v.) interdissiez (v.) interdirions (v.) interdiriez (v.) interdiction (cn.) interdit (cn.) interdît (v.) interdira (v.) interdirai (v.) interdiraient (v.)