fuir

verbe

Décomposition syllabique

fuir

du latin populaire fūgīre, en latin classique fŭgĕre, formé sur le parfait fūgī.

Définitions

Conjugaison

→ Conjugaison de « fuir »

Traductions

  • allemandallemand:fliehen
  • anglaisanglais:leak
  • espagnolespagnol:huir
  • grecgrec:ξεφεύγω
  • italienitalien:sgocciolare
  • néerlandaisnéerlandais:lekken
  • polonaispolonais:unikać
  • portugaisportugais:fugir
  • suédoissuédois:läcka

Voir aussi

fuguer (v.) refuite (nc.) fugue (nc.) fuite (nc.) enfuir (v.) fugueur (adj.) fugueur (nc.) fuîmes (v.) fuisses (v.) fuissions (v.) fuissiez (v.) fuissent (v.) fugitif (adj.) fuyant (adj.) fuyant (v.) fuyard (adj.) refuir (v.) fui (v.) fuient (v.) fuies (nc.)