coutumier

Descomposición silábica

coutumier

compuesto de costumbre y -ier. El nombre común aparece en el siglo XIV. Doblete etimológico de costumero.

Definiciones

histoiredroit

Traducciones

  • inglésinglés:customary

Ver también

coutumat (sc.) coutume (sc.) coutumière (adj.) réaccoutumer (v.) accoutumance (sc.) accoutumer (v.) désaccoutumance (sc.) désaccoutumer (v.) inaccoutumé (adj.) raccoutumer (v.) accoutumé (adj.) consuétudinaire (adj.) coutumières (adj.) coutumiers (adj.) coutumiers (sc.)