coutumier
adjetivosustantivo común
Descomposición silábica
coutumiercompuesto de costumbre y -ier. El nombre común aparece en el siglo XIV. Doblete etimológico de costumero.
Definiciones
- histoiredroit
Traducciones
inglés:customary
Ver también
coutumat (sc.) coutume (sc.) coutumière (adj.) réaccoutumer (v.) accoutumance (sc.) accoutumer (v.) désaccoutumance (sc.) désaccoutumer (v.) inaccoutumé (adj.) raccoutumer (v.) accoutumé (adj.) consuétudinaire (adj.) coutumières (adj.) coutumiers (adj.) coutumiers (sc.)