coucher
Silbentrennung
coucheraus dem Altfranzösischen couchier, colchier, abgeleitet vom lateinischen collocare (an einen Ort stellen), mit dem Präfix con-, von locare („stellen“), abgeleitet von locus („Ort“).
Definitionen
- militaire
- cuisine
- industrie
- cartes
Konjugation
→ Konjugation von "coucher"Synonym
donner la botte aux puces
Anagramm
crochue
Übersetzungen
deutsch:untergehen
englisch:sleep
dänisch:lægge
spanisch:acostarse
griechisch:συνουσιάζομαι
italienisch:sdraiare
japanisch:寝る
niederländisch:ondergaan
portugiesisch:pôr-se
russisch:спать
schwedisch:lägga
türkisch:yatmak
Siehe auch
couchas (v.) couchâtes (v.) couchasse (v.) couchasses (v.) couchassions (v.) couchassiez (v.) couchassent (v.) coucherie (gn.) découchage (gn.) couché (adj.) couché (int.) coucher (gn.) coucheuse (gn.) couche (gn.) couchage (gn.) couchant (adj.) couchée (v.) couchette (gn.) coucheur (gn.) découcher (v.)