climat
sustantivo común
Descomposición silábica
climatdel latín clima (genitivo climatis), a su vez derivado del griego antiguo κλίμα, klima (« inclinación de la tierra hacia el polo », de ahí « clima, región, zona » y, en sentido figurado, « inclinación, tendencia »). Este término deriva del verbo κλίνειν, klinein (« inclinar, hacer que se incline »).
Definiciones
Sinónimo
Plural
climats
Hipónimos
climat polaireclimat continentalclimat désertiqueclimat tempéréclimat océaniqueclimat tropicalclimat méditerranéen
Traducciones
alemán:Klima
inglés:climate
árabe:مناخ
danés:klima
español:clima
finlandés:ilmasto
griego:κλίμα
italiano:aria
holandés:klimaat
portugués:clima
ruso:климат
sueco:klimat
turco:iklim
Ver también
déclimater (v.) acclimation (sc.) désacclimater (v.) acclimatation (sc.) acclimatement (sc.) acclimater (v.) climaticien (sc.) climatisme (sc.) climatisation (sc.) acclimatable (adj.) climatiser (v.) acclimateur (sc.) climatique (adj.) climatiseur (sc.)