temps

sustantivo común

Descomposición silábica

temps

del latín tempus (tiempo, duración, era).

Definiciones

mythologie
musidanse
grammaire

Traducciones

  • alemánalemán:Witterung
  • inglésinglés:weather
  • árabeárabe:طَقْس
  • chinochino:天气
  • coreanocoreano:날씨
  • danésdanés:vejr
  • españolespañol:tiempo
  • finlandésfinlandés:keli
  • griegogriego:καιρός
  • hebreohebreo:מזג אויר
  • hindihindi:समय
  • italianoitaliano:tempo
  • japonésjaponés:天気
  • holandésholandés:weer
  • polacopolaco:pogoda
  • portuguésportugués:tempo
  • rusoruso:погода
  • suecosueco:väder
  • tailandéstailandés:อากาศ
  • turcoturco:hava
  • ucranianoucraniano:погода

Ver también

intemporalité (sc.) temporalité (sc.) temporel (adj.) temporaire (adj.) temporisatrice (adj.) temporisatrice (sc.) prochronisme (sc.) métachronisme (sc.) parachronisme (sc.) chronicité (sc.) chronique (adj.) contemporain (adj.) contemporanéité (sc.) temporisateur (adj.) temporisateur (sc.) temporisation (sc.) temporiser (v.) temporiseur (sc.) temporaliser (v.) temporisement (sc.)