carotte

common nounadjectiveverb

Syllable Decomposition

carotte

from Latin carota, from Ancient Greek καρῶτον karôton.

Definitions

botaniqueagriculture
cuisine
musique

Plural

carottes

Hyperonym

Apiacées

Translations

  • germangerman:Möhre
  • englishenglish:carrot
  • arabicarabic:جزر
  • chinesechinese:胡萝卜
  • koreankorean:당근
  • danishdanish:gulerod
  • spanishspanish:zanahoria
  • finnishfinnish:porkkana
  • greekgreek:καρότο
  • hebrewhebrew:גזר
  • hindihindi:गाजर
  • italianitalian:carota
  • japanesejapanese:人参
  • dutchdutch:peen
  • polishpolish:marchewka
  • portugueseportuguese:cenoura
  • russianrussian:морковь
  • swedishswedish:morot
  • turkishturkish:havuç
  • ukrainianukrainian:морква

See also

carotte (v.) carotène (cn.) carottier (cn.) carotte (adj.) carotter (v.) carotteur (cn.) carottage (cn.) carottes (v.)