bois

substantivo comumsubstantivo próprioverbo

Decomposição silábica

bois

attesté en ancien français bosc, en bas latin boscus, du francique bosk, apparenté à l'occitano-roman bosc/bòsc (« bois, forêt »), à l'espagnol bosque (« bois, forêt »), à l'allemand busch (« buisson »), au néerlandais bos (« bois, forêt »), et à l'anglais bush (« bois, forêt »).

Definições

botanique
sylviculture
musique
zoologie
horticulture
arts
golf
marine

Sinônimo

Traduções

  • alemãoalemão:Geweih
  • inglêsinglês:wood
  • árabeárabe:آلة نفخ خشبية
  • chinêschinês:
  • coreanocoreano:
  • dinamarquêsdinamarquês:skov
  • espanholespanhol:selva
  • finlandêsfinlandês:salo
  • gregogrego:δρυμός
  • hebraicohebraico:יער
  • italianoitaliano:selva
  • japonêsjaponês:森林
  • holandêsholandês:woud
  • polonêspolonês:bór
  • portuguêsportuguês:mata
  • russorusso:лес
  • suecosueco:skrov
  • turcoturco:orman
  • ucranianoucraniano:ліс

Ver também

emboucheur (sc.) débouchage (sc.) délignifier (v.) boisilier (sc.) boitte (sc.) bouquetier (adj.) bouquetier (sc.) bouveter (v.) bouvier (sc.) bœuf (sc.) bœuf (adj.) bouquet (sc.) boisage (sc.) bouche (sc.) ligneux (adj.) bouvière (sc.) bouc (sc.) bouchette (sc.) boucheur (sc.) bouqueté (adj.)