étain

sustantivo comúnadjetivosustantivo propio

Descomposición silábica

étain

en francés antiguo estain, del latín stannum, quizás de origen galo (según Plinio, el estañado es un invento de los galos).

Definiciones

métallurgie

Plural

étains

Hiperónimo

galinstan

Anagrama

Traducciones

  • alemánalemán:Zinn
  • inglésinglés:pewter
  • árabeárabe:قصدير
  • chinochino:
  • coreanocoreano:주석
  • danésdanés:tin
  • españolespañol:estaño
  • finlandésfinlandés:tina
  • griegogriego:κασσίτερος
  • hebreohebreo:בדיל
  • hindihindi:टिन
  • italianoitaliano:stagno
  • japonésjaponés:
  • holandésholandés:tin
  • polacopolaco:cyna
  • portuguésportugués:estanho
  • rusoruso:станнум
  • suecosueco:tenn
  • turcoturco:kalay
  • ucranianoucraniano:олово

Ver también

Étain (sp.) cassitérite (sc.) stannite (sc.) étainier (sc.)