énerver

verb

Syllable Decomposition

énerver

from the Latin enervare (to deprive of nerves, to castrate, to weaken), constructed from the preposition ex- ('idea of complete destruction') and the noun nervus ('the nerve, the tendon, the muscle, the vigor').

Definitions

histoire
médecine vétérinaire

Conjugation

→ Conjugation of "énerver"

Synonym

Translations

  • englishenglish:unnerve
  • spanishspanish:enfurecer
  • greekgreek:εκνευρίζω

See also

énervas (v.) énervâtes (v.) énervèrent (v.) énerveras (v.) énerverons (v.) énerverez (v.) énervasse (v.) énervasses (v.) énervât (v.) énervassions (v.) énervassiez (v.) énervassent (v.) énerverais (v.) énerverions (v.) énerveriez (v.) polynévrite (cn.) névritique (adj.) dénerver (v.) désénerver (v.) énervation (cn.)