éclater

verb

Syllable Decomposition

éclater

from the Old French esclater (before 1150), from the Old Low Franconian slaitan.

Definitions

Conjugation

→ Conjugation of "éclater"

Translations

  • englishenglish:sparkle
  • swedishswedish:fara ut
  • germangerman:entbrennen

See also

éclate (v.) éclations (v.) éclatas (v.) éclatâmes (v.) éclatâtes (v.) éclaterons (v.) éclaterez (v.) éclatasse (v.) éclatasses (v.) éclatassions (v.) éclatassiez (v.) éclatassent (v.) éclaterions (v.) éclat (cn.) éclatant (adj.) éclatement (cn.) éclata (v.) éclatai (v.) éclataient (v.) éclatais (v.)