vêtir

verbe

Décomposition syllabique

tir

de l'ancien français vestir , issu du latin vestire .

Définitions

Conjugaison

→ Conjugaison de « vêtir »

Traductions

  • allemandallemand:kleiden
  • anglaisanglais:attire
  • espagnolespagnol:vestir
  • italienitalien:vestire
  • néerlandaisnéerlandais:staan
  • polonaispolonais:ubierać
  • portugaisportugais:revestir
  • russerusse:одеть

Voir aussi

vestiaire (nc.) vestiaire (nc.) revestiaire (nc.) dévêtissement (nc.) vêtement (nc.) revêtu (adj.) vêtu (adj.) vêtu (v.) vêtais (v.) vêtions (v.) vêtiez (v.) vêtîmes (v.) vêtîtes (v.) vêtirent (v.) vêtirai (v.) vêtiras (v.) vêtirez (v.) vêtiront (v.) vêtes (v.) vêtisse (v.)