vérité

sustantivo común

Descomposición silábica

ri

veritet, del latín vēritatem, acusativo de vērĭtas, derivado de verus («verdadero»). En francés antiguo, un doblete popular verté está atestiguado hasta el siglo XIV.

Definiciones

religion
religionphilosophie

Antónimos

faussetémensonge

Plural

vérités

Traducciones

  • alemánalemán:Wahrheit
  • inglésinglés:truth
  • chinochino:真理
  • españolespañol:verdad
  • finlandésfinlandés:totuus
  • griegogriego:αλήθεια
  • hebreohebreo:אמת
  • italianoitaliano:verità
  • japonésjaponés:本当
  • holandésholandés:waarheid
  • polacopolaco:prawda
  • portuguésportugués:verdade
  • rusoruso:правда
  • suecosueco:axiom
  • turcoturco:hakikat

Ver también

vérificatif (adj.) vérifié (adj.) vérisme (sc.) vrai (adj.) revérifier (v.) vériste (adj.) vériste (sc.) vérifiabilité (sc.) invérifiable (adj.) truisme (sc.) vérifiable (adj.) vérificateur (sc.) vérification (sc.) vérifier (v.) véritable (adj.) vérifieur (sc.) vérificatrice (sc.)