voûte

Gemeinsames NomenVerb

Silbentrennung

voûte

de l'ancien français vouste (tour, tournant, tournée, salle voutée) qui donne voûte avec l'accent circonflexe, ou volte qui donne voute ; plus avant, issu du latin populaire volvita (« enroulement ») du latin volvo (rouler, faire rouler). la graphie voûte apparaît au xviie siècle.

Definitionen

architecture
anat
hippologie

Plural

voûtes

Übersetzungen

  • deutschdeutsch:Gewölbe
  • englischenglisch:arch
  • dänischdänisch:hvælving
  • spanischspanisch:bóveda
  • niederländischniederländisch:gewelf
  • polnischpolnisch:sklepienie
  • portugiesischportugiesisch:abóbada
  • russischrussisch:арка

Siehe auch

voûtes (v.) envoûter (v.) envoûté (adj.) envoûteur (gn.) envouteur (gn.) voûter (v.) voûte (v.) envouteuse (gn.) voûté (adj.) désenvouter (v.) voûtelette (gn.) envoûtement (gn.) voutain (gn.) désenvoûteur (gn.) voûtin (gn.) voûtement (gn.)