voûte
Gemeinsames NomenVerb
Silbentrennung
voûtede l'ancien français vouste (tour, tournant, tournée, salle voutée) qui donne voûte avec l'accent circonflexe, ou volte qui donne voute ; plus avant, issu du latin populaire volvita (« enroulement ») du latin volvo (rouler, faire rouler). la graphie voûte apparaît au xviie siècle.
Definitionen
- architecture
- anat
- hippologie
Plural
voûtes
Übersetzungen
deutsch:Gewölbe
englisch:arch
dänisch:hvælving
spanisch:bóveda
niederländisch:gewelf
polnisch:sklepienie
portugiesisch:abóbada
russisch:арка
Siehe auch
voûtes (v.) envoûter (v.) envoûté (adj.) envoûteur (gn.) envouteur (gn.) voûter (v.) voûte (v.) envouteuse (gn.) voûté (adj.) désenvouter (v.) voûtelette (gn.) envoûtement (gn.) voutain (gn.) désenvoûteur (gn.) voûtin (gn.) voûtement (gn.)