verbiage
Загальний іменникдієслово
Складове розкладання
verbiagédu verbe ancien français verboier, verbier (« gazouiller, chanter en modulant ») et -age. la proximité phonétique avec verbe a influencé l'évolution sémantique vers le sens de « parlotte excessive. »
Визначення
Переклади
голландська:geklets
Див. також
verbiages (дієсл.) verbiage (ім.)