vaincre

verbo

Descomposición silábica

vaincre

del latín vincere (vencer).

Definiciones

Conjugación

→ Conjugación de "vaincre"

Traducciones

  • alemánalemán:überwinden
  • inglésinglés:vanquish
  • chinochino:打败
  • griegogriego:νικώ
  • japonésjaponés:倒す
  • portuguésportugués:sobrepujar
  • suecosueco:övervinna
  • danésdanés:besejre
  • españolespañol:vencer
  • finlandésfinlandés:voittaa
  • holandésholandés:zegevieren
  • rusoruso:разбивать
  • turcoturco:altetmek

Ver también

vaincu (adj.) vaincu (v.) Vainquais (sp.) vainquais (adj.) vainquais (v.) vainquis (v.) vainquisse (v.) vainquisses (v.) vainquit (v.) vainquait (v.) vainquiez (v.) vainquaient (v.) vainquîmes (v.) vainquîtes (v.) vainque (v.) vainques (v.) vainquissions (v.) vainquissiez (v.) vainquissent (v.) vaincrions (v.)