vêtir

verbo

Descomposición silábica

tir

del antiguo francés vestir, derivado del latín vestire.

Definiciones

Conjugación

→ Conjugación de "vêtir"

Traducciones

  • alemánalemán:kleiden
  • inglésinglés:attire
  • españolespañol:vestir
  • italianoitaliano:vestire
  • holandésholandés:staan
  • polacopolaco:ubierać
  • portuguésportugués:revestir
  • rusoruso:одеть

Ver también

vestiaire (sc.) vestiaire (sc.) revestiaire (sc.) dévêtissement (sc.) vêtement (sc.) revêtu (adj.) vêtu (adj.) vêtu (v.) vêtais (v.) vêtions (v.) vêtiez (v.) vêtîmes (v.) vêtîtes (v.) vêtirent (v.) vêtirai (v.) vêtiras (v.) vêtirez (v.) vêtiront (v.) vêtes (v.) vêtisse (v.)