vêtir

verb

Syllable Decomposition

tir

from Old French vestir, derived from Latin vestire.

Definitions

Conjugation

→ Conjugation of "vêtir"

Translations

  • germangerman:kleiden
  • englishenglish:attire
  • spanishspanish:vestir
  • italianitalian:vestire
  • dutchdutch:staan
  • polishpolish:ubierać
  • portugueseportuguese:revestir
  • russianrussian:одеть

See also

vestiaire (cn.) vestiaire (cn.) revestiaire (cn.) dévêtissement (cn.) vêtement (cn.) revêtu (adj.) vêtu (adj.) vêtu (v.) vêtais (v.) vêtions (v.) vêtiez (v.) vêtîmes (v.) vêtîtes (v.) vêtirent (v.) vêtirai (v.) vêtiras (v.) vêtirez (v.) vêtiront (v.) vêtes (v.) vêtisse (v.)