usité
прикметникдієслово
Складове розкладання
usitédu verbe usiter qui vient du latin (« utiliser fréquemment »), fréquentatif de (« se servir de, faire usage de »).
Визначення
Переклади
англійська:used
польська:będący w użyciu
китайська:常用的
Див. також
usitée (дієсл.) usitées (дієсл.) usité (дієсл.) usités (дієсл.) inusité (прикм.)