usitéприкметникдієсловоСкладове розкладанняusitéЕтимологіярозгорнутиdu verbe usiter qui vient du latin (« utiliser fréquemment »), fréquentatif de (« se servir de, faire usage de »).Визначення1. Participe passé masculin singulier de usiter.розгорнутиДив. такожusitée (дієсл.) usitées (дієсл.) usités (дієсл.) usité (прикм.)