unir

verbo

Descomposición silábica

unir

proviene del verbo latino unire (unir), a su vez de unus (uno).

Definiciones

Conjugación

→ Conjugación de "unir"

Sinónimos

assemblerréunirsolidariser

Traducciones

  • inglésinglés:bring together
  • danésdanés:vie
  • españolespañol:unificar
  • griegogriego:ενώνω
  • holandésholandés:verenigen
  • portuguésportugués:juntar

Ver también

unîmes (v.) unîtes (v.) uniras (v.) unirais (v.) uniriez (v.) un (adj.) un (adj.) conjugalité (sc.) réunionisme (sc.) uni (adj.) union (sc.) conjugal (adj.) désunion (sc.) désunir (v.) réunionite (sc.) réunissable (adj.) unionisme (sc.) réunisseur (sc.) réunion (sc.) réunir (v.)