unir

verb

Syllable Decomposition

unir

comes from the Latin verb unire (to unite), itself from unus (one).

Definitions

Conjugation

→ Conjugation of "unir"

Synonyms

assemblerréunirsolidariser

Translations

  • englishenglish:bring together
  • danishdanish:vie
  • spanishspanish:unificar
  • greekgreek:ενώνω
  • dutchdutch:verenigen
  • portugueseportuguese:juntar

See also

unîmes (v.) unîtes (v.) uniras (v.) unirais (v.) uniriez (v.) un (adj.) un (adj.) conjugalité (cn.) réunionisme (cn.) uni (adj.) union (cn.) conjugal (adj.) désunion (cn.) désunir (v.) réunionite (cn.) réunissable (adj.) unionisme (cn.) réunisseur (cn.) réunion (cn.) réunir (v.)