tronqué
adjetivoverbo
Decomposição silábica
tronquédo particípio passado do verbo tronquer.
Definição
Ver também
tronquant (v.) tronqués (v.) tronquons (v.) tronquez (v.) tronquent (v.) tronquais (v.) tronquait (v.) tronquions (v.) tronquiez (v.) tronquaient (v.) tronquai (v.) tronquas (v.) tronqua (v.) tronquâmes (v.) tronquâtes (v.) tronquèrent (v.) tronquerai (v.) tronqueras (v.) tronquera (v.) tronquerons (v.)