tronquer

verbo

Decomposição silábica

tronquer

du latin trunco dif=truncare (dif=truncare), en ancien français tronchier , de truncus (« tronc »).

Definições

Conjugação

→ Conjugação de "tronquer"

Traduções

  • alemãoalemão:verstümmeln
  • inglêsinglês:truncate
  • espanholespanhol:truncar
  • italianoitaliano:cioncare

Ver também

tronquant (v.) tronqué (v.) tronqués (v.) tronquons (v.) tronquez (v.) tronquent (v.) tronquais (v.) tronquait (v.) tronquions (v.) tronquiez (v.) tronquaient (v.) tronquai (v.) tronquas (v.) tronqua (v.) tronquâmes (v.) tronquâtes (v.) tronquèrent (v.) tronquerai (v.) tronqueras (v.) tronquera (v.)