tronquer

verbo

Descomposición silábica

tronquer

del latín trunco dif=truncare (dif=truncare), en francés antiguo tronchier, de truncus (« tronco »).

Definiciones

Conjugación

→ Conjugación de "tronquer"

Traducciones

  • alemánalemán:verstümmeln
  • inglésinglés:truncate
  • españolespañol:truncar
  • italianoitaliano:cioncare

Ver también

tronquant (v.) tronqué (v.) tronqués (v.) tronquons (v.) tronquez (v.) tronquent (v.) tronquais (v.) tronquait (v.) tronquions (v.) tronquiez (v.) tronquaient (v.) tronquai (v.) tronquas (v.) tronqua (v.) tronquâmes (v.) tronquâtes (v.) tronquèrent (v.) tronquerai (v.) tronqueras (v.) tronquera (v.)