tronqué
adjetivoverbo
Descomposición silábica
tronquédel participio pasado del verbo troncar.
Definición
Ver también
tronquant (v.) tronqués (v.) tronquons (v.) tronquez (v.) tronquent (v.) tronquais (v.) tronquait (v.) tronquions (v.) tronquiez (v.) tronquaient (v.) tronquai (v.) tronquas (v.) tronqua (v.) tronquâmes (v.) tronquâtes (v.) tronquèrent (v.) tronquerai (v.) tronqueras (v.) tronquera (v.) tronquerons (v.)