tronqué
adjectifverbe
Décomposition syllabique
tronquédu participe passé du verbe tronquer.
Définition
Voir aussi
tronquant (v.) tronqués (v.) tronquons (v.) tronquez (v.) tronquent (v.) tronquais (v.) tronquait (v.) tronquions (v.) tronquiez (v.) tronquaient (v.) tronquai (v.) tronquas (v.) tronqua (v.) tronquâmes (v.) tronquâtes (v.) tronquèrent (v.) tronquerai (v.) tronqueras (v.) tronquera (v.) tronquerons (v.)