ternir
verbo
probablemente de origen franco bajo, comparable con el alemán tarnen (« camuflar »)
Definiciones
Conjugación
→ Conjugación de "ternir"Traducciones
inglés:tarnish
danés:gøre mat
Ver también
ternissons (v.) ternissez (v.) ternissais (v.) ternissions (v.) ternissiez (v.) ternîmes (v.) ternîtes (v.) ternirent (v.) terniras (v.) ternira (v.) ternirons (v.) ternirez (v.) terniront (v.) ternisses (v.) ternit (v.) ternirais (v.) ternirions (v.) terniriez (v.) terniraient (v.) terni (adj.)