tenue

Descomposición silábica

tenue

participio pasado femenino sustantivado de tener.

Definición

Ver también

tenir (v.) tenu (v.) tienne (adj.) tienne (sc.) tienne (v.) tins (sc.) tins (v.) tînt (v.) tiens (adj.) tiens (v.) tiennent (v.) tient (v.) tiennes (adj.) tiennes (sc.) tiennes (v.) tenons (sc.) tenons (v.) tenez (v.) tenais (v.) tenaient (v.)