source

Загальний іменникЗагальний іменникдієслово

Складове розкладання

source

ancien participe passé féminin substantivé de sourdre (masculin : sours), issu du bas-latin sursus , simplification du latin classique surrectus du participe de surgere (« surgir »).

Визначення

Див. також

sourcer (дієсл.) sourcé (прикм.) sourcée (дієсл.) sourcées (дієсл.) sourçant (дієсл.) sourçons (дієсл.) sourcez (дієсл.) sourcent (дієсл.) sourçais (дієсл.) sourçait (дієсл.) sourcions (дієсл.) sourciez (дієсл.) sourçaient (дієсл.) sourçai (дієсл.) sourças (дієсл.) sourça (дієсл.) sourçâmes (дієсл.) sourçâtes (дієсл.) sourcèrent (дієсл.) sourcerai (дієсл.)