soucier
Konjugation des Verbs "soucier"
Indikativ
Präsens
jesoucie
tusoucies
il·elle·onsoucie
noussoucions
voussouciez
ils·ellessoucient
Perfekt
j'aisoucié
tu assoucié
il·elle·on asoucié
nous avonssoucié
vous avezsoucié
ils·elles ontsoucié
Imperfekt
jesouciais
tusouciais
il·elle·onsouciait
noussouciions
voussouciiez
ils·ellessouciaient
Plusquamperfekt
j'avaissoucié
tu avaissoucié
il·elle·on avaitsoucié
nous avionssoucié
vous aviezsoucié
ils·elles avaientsoucié
Präteritum
jesouciai
tusoucias
il·elle·onsoucia
noussouciâmes
voussouciâtes
ils·ellessoucièrent
Plusquamperfekt
j'eussoucié
tu eussoucié
il·elle·on eutsoucié
nous eûmessoucié
vous eûtessoucié
ils·elles eurentsoucié
Futur I
jesoucierai
tusoucieras
il·elle·onsouciera
noussoucierons
voussoucierez
ils·ellessoucieront
Futur II
j'auraisoucié
tu aurassoucié
il·elle·on aurasoucié
nous auronssoucié
vous aurezsoucié
ils·elles aurontsoucié
Konjunktiv
Präsens
jesoucie
tusoucies
il·elle·onsoucie
noussouciions
voussouciiez
ils·ellessoucient
Präteritum
que j'aiesoucié
que tu aiessoucié
qu'il·elle·on aitsoucié
que nous ayonssoucié
que vous ayezsoucié
qu'ils·elles aientsoucié
Imperfekt
jesouciasse
tusouciasses
il·elle·onsouciât
noussouciassions
voussouciassiez
ils·ellessouciassent
Plusquamperfekt
que j'eussesoucié
que tu eussessoucié
qu'il·elle·on eûtsoucié
que nous eussionssoucié
que vous eussiezsoucié
qu'ils·elles eussentsoucié
Konditional
Präsens
jesoucierais
tusoucierais
il·elle·onsoucierait
noussoucierions
voussoucieriez
ils·ellessoucieraient
Präteritum 1. Form
j'auraissoucié
tu auraissoucié
il·elle·on auraitsoucié
nous aurionssoucié
vous auriezsoucié
ils·elles auraientsoucié
Präteritum 2. Form
j'eussesoucié
tu eussessoucié
il·elle·on eûtsoucié
nous eussionssoucié
vous eussiezsoucié
ils·elles eussentsoucié
Imperativ
Präsens
tusoucie
noussoucions
voussouciez
Präteritum
aiesoucié
ayonssoucié
ayezsoucié
Partizip
Präsens
présentsouciant
Präteritum
présentsouciée
passésoucié