soleil

sustantivo comúnsustantivo propio

Descomposición silábica

soleil

del latín popular de la Galia solĭcŭlus, en latín clásico sōl. Esta evolución es propia de la Galia, el resto de la Romania (Italia, Iberia) manteniendo la palabra clásica.

Definiciones

astronomie
botanique
astronomie

Sinónimos

astre radieuxastre du jourostensoirtournesol

Plural

soleils

Traducciones

  • alemánalemán:Sonne
  • inglésinglés:sun
  • árabeárabe:شمس
  • chinochino:
  • coreanocoreano:태양
  • danésdanés:sol
  • españolespañol:sol
  • finlandésfinlandés:aurinko
  • griegogriego:ήλιος
  • hebreohebreo:שמש
  • hindihindi:सूरज
  • italianoitaliano:sole
  • japonésjaponés:
  • holandésholandés:zon
  • polacopolaco:słońce
  • portuguésportugués:sol
  • rusoruso:солнце
  • suecosueco:sol
  • tailandéstailandés:พระอาทิตย์
  • turcoturco:güneş
  • ucranianoucraniano:сонце

Ver también

solarien (sc.) solarien (adj.) solariser (v.) solarisation (sc.) soulane (sc.) Le Soulié (sp.) Soliers (sp.) ensoleillé (adj.) ensoleiller (v.) solaire (adj.) solaire (sc.) soleilleux (adj.) ensoleillement (sc.)