rôti

Descomposición silábica

ti

participio pasado -usado como sustantivo- de rôtir, del antiguo francés rostir, de origen germánico.

Definición

Ver también

rôtissons (v.) rôtissais (v.) rôtissiez (v.) rôtîmes (v.) rôtîtes (v.) rôtirent (v.) rôtirai (v.) rôtiras (v.) rôtira (v.) rôtirons (v.) rôtirez (v.) rôtisse (v.) rôtisses (v.) rôtit (v.) rôtirais (v.) rôtirait (v.) rôtirions (v.) rôtiriez (v.) rôtiraient (v.) rôtisseuse (sc.)