rôti
Descomposición silábica
rôtiparticipio pasado -usado como sustantivo- de rôtir, del antiguo francés rostir, de origen germánico.
Definición
Ver también
rôtissons (v.) rôtissais (v.) rôtissiez (v.) rôtîmes (v.) rôtîtes (v.) rôtirent (v.) rôtirai (v.) rôtiras (v.) rôtira (v.) rôtirons (v.) rôtirez (v.) rôtisse (v.) rôtisses (v.) rôtit (v.) rôtirais (v.) rôtirait (v.) rôtirions (v.) rôtiriez (v.) rôtiraient (v.) rôtisseuse (sc.)