recuite

Decomposição silábica

recuite

participe passé féminin substantivé de recuire.

Definição

Ver também

recuit (adj.) recuit (v.) recuire (v.) recuirons (v.) recuirez (v.) recuirais (v.) recuirait (v.) recuirions (v.) recuiriez (v.) recuiraient (v.) recuirai (v.) recuiras (v.) recuira (v.) recuite (v.) recuites (v.) recuisant (v.) recuis (v.) recuisons (v.) recuisez (v.) recuisent (v.)