recruter

дієслово

Складове розкладання

recruter

dénominal de recrue, lui-même de recroître, verbe longtemps condamné par les puristes voir solutionner pour un autre exemple de dénominal condamné de nos jours.

Визначення

militaire
militaire

Кон'югація

→ Кон'югація "recruter"

Переклади

  • німецьканімецька:anwerben
  • англійськаанглійська:canvass
  • іспанськаіспанська:reclutar
  • фінськафінська:värvätä
  • італійськаіталійська:ingaggiare
  • голландськаголландська:recruteren
  • португальськапортугальська:alistar
  • російськаросійська:вербовать
  • шведськашведська:värva

Див. також

recrutés (дієсл.) recrutai (дієсл.) recrutas (дієсл.) recrutâmes (дієсл.) recrutâtes (дієсл.) recruteras (дієсл.) recruteront (дієсл.) recrutasse (дієсл.) recrutasses (дієсл.) recrutât (дієсл.) recrutassions (дієсл.) recrutassiez (дієсл.) recrutassent (дієсл.) recruterais (дієсл.) recruterait (дієсл.) recruterions (дієсл.) recruteriez (дієсл.) recruteraient (дієсл.) recruteuse (ім.) recrue (ім.)