rajeunir

verbo

Descomposición silábica

rajeunir

verbo compuesto del prefijo ra-, de joven y de la desinencia -ir; el francés antiguo tenía jeunir y ajovenir.

Definiciones

Conjugación

→ Conjugación de "rajeunir"

Traducciones

  • alemánalemán:verjüngen
  • inglésinglés:rejuvenate
  • españolespañol:rejuvenecir
  • finlandésfinlandés:nuorentaa
  • italianoitaliano:ringiovanire
  • japonésjaponés:若返らせる
  • holandésholandés:verjongen
  • ucranianoucraniano:молодшати

Ver también

rajeunissions (v.) rajeunissiez (v.) rajeunîmes (v.) rajeunîtes (v.) rajeunirent (v.) rajeuniras (v.) rajeuniront (v.) rajeunisses (v.) rajeunit (v.) rajeunirais (v.) rajeunirions (v.) rajeuniriez (v.) rajeuniraient (v.) rajeunissement (sc.) rajeunisseur (sc.) rajeunissons (v.) rajeunissez (v.) rajeunissent (v.) rajeunisse (v.) rajeunissait (v.)