rôtir

verbo

Decomposição silábica

tir

de l'ancien français rostir, lui-même du germanique raustjan.

Definições

Conjugação

→ Conjugação de "rôtir"

Traduções

  • alemãoalemão:rösten
  • inglêsinglês:toast
  • dinamarquêsdinamarquês:stege
  • espanholespanhol:asar
  • finlandêsfinlandês:paistaa
  • italianoitaliano:arrostire
  • holandêsholandês:roosteren
  • portuguêsportuguês:tostar
  • russorusso:жарить
  • suecosueco:rosta

Ver também

rôtissons (v.) rôtissais (v.) rôtissiez (v.) rôtîmes (v.) rôtîtes (v.) rôtirent (v.) rôtirai (v.) rôtiras (v.) rôtira (v.) rôtirons (v.) rôtirez (v.) rôtisse (v.) rôtisses (v.) rôtit (v.) rôtirais (v.) rôtirait (v.) rôtirions (v.) rôtiriez (v.) rôtiraient (v.) rôtisseuse (sc.)