réciter
Verb
Silbentrennung
réciteraus dem lateinischen recitare, siehe ré- und citer.
Definitionen
Konjugation
→ Konjugation von "réciter"Anagramm
récrite
Übersetzungen
deutsch:rezitieren
englisch:declaim
dänisch:recitere
spanisch:declamar
italienisch:recitare
niederländisch:voordragen
polnisch:recytować
portugiesisch:recitar
Siehe auch
récites (v.) récite (v.) récitée (v.) récitées (v.) récitons (v.) récitez (v.) récitent (v.) récitais (v.) récitait (v.) récitions (v.) récitaient (v.) récitai (v.) récita (v.) récitèrent (v.) réciterai (v.) réciteras (v.) récitera (v.) réciterons (v.) réciterez (v.) réciteront (v.)